Ebu’d-Derdâ (radıyallahu anh)’ın rivayetine göre Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:
“Davud (a.s.) şöyle dua ederdi: Allahumme inni es’eluke hubbeke ve hubbe men yuhibbuke, ve’l-amele’llezî yübelliguni hubbeke. Allahummec’al hubbeke ehabbe ileyye min nefsî ve ehlî ve minel-mai’l-barid: Allah’ım! Senden seni sevmemi, seni sevenleri sevmemi ve beni sevgine ulaştıracak amelleri sevmemi isterim. Allah’ım! Senin sevgini bana canımdan, ailemden ve soğuk sudan daha güçlü kıl!”
Tirmizi, Daavat 73, Tefsir-i Kur’an 39
Rib’i bin Hîras şöyle dedi:
Ebu Mes’ud el-Ensari ile Huzeyfe ibn Yaman’ın yanına gittim. Ebu Mes’ud ona şöyle dedi:
– Bana Resûlullah’tan (s.a.v.) Deccal hakkında ne duyduğunu söyle, dedi. Huzeyfe şöyle dedi:
– “Deccal, yanında su ve ateşle belirecek. Bazılarının onunla birlikte gördüğü su, gerçekte su değil, yanan ateştir. Bazılarının onunla birlikte gördüğü ateş, gerçekte ateş değil, soğuk ve tatlı sudur. Sizden kim Deccal’e ulaşırsa, ateş olarak gördüğü tarafta olsun, çünkü o, tatlı ve içilebilir sudur.”
Ebû Mes’ûd el-Ensârî dedi ki: Huzeyfe’nin de böyle söylediğini duydum.
Buhari, Enbiya 50, Fiten 26; Müslüman, Fiten 105, 108
Bir yanıt bırakın