Medine döneminde nazil olmuştur. 286 ayetiyle Kur’an-ı Kerim’in en uzun suresidir. İsmini 67-73 ayetlerindeki sureden almıştır. “bakara (sığır)” Surede İslam hukukunun temel konularına ilişkin pek çok hüküm yer almaktadır.
Bakara Suresi 74. ayetinin yazımı
Sonra kalpleriniz bundan sonra katılaştı, artık taşlar gibi, hatta daha da katı. Ve şüphesiz taşlardan bazıları vardır ki, onlardan ırmaklar fışkırır ve bazıları vardır ki, onlardan su fışkırır ve bazıları vardır ki, Allah korkusundan düşer. Ve Allah, yaptıklarınızdan habersiz değildir.
Bakara Suresi 74. Ayet Anlamı
Bundan sonra kalpleriniz yine katılaştı ve kalpleriniz taş gibi, hatta daha da katı. Bazı taşlar vardır ki, onlardan nehirler fışkırır ve bazıları vardır ki, onlardan su fışkırır ve bazıları da vardır ki, Allah korkusundan yıkılırlar. Ve Allah, yaptıklarınızdan habersiz değildir.
Bakara Suresi 74. Ayetinin Tefsiri
Yukarıda bahsi geçen mucize gerçekleştikten ve katilin bulunmasıyla barış ve huzur geri geldikten sonra İsrailoğullarının kalplerinin tekrar katılaştığı rivayet edilmektedir. Çölde geçirdikleri kırk yıl boyunca bu tür aykırı tutum ve davranışları birçok kez nasıl sergiledikleri, Hz. Musa’ya nasıl karşı geldikleri, onunla nasıl tartıştıkları ve bundan dolayı nasıl çeşitli şekillerde cezalandırıldıkları hakkında Kur’an-ı Kerim’de ve İncil’de birçok açıklama ve eleştiri bulunmaktadır: “Ve Rab Musa’ya dedi: Bu kavm beni ne zamana kadar hor görecek? ” (Sayılar, 14/11); “Ve Musa ile Harun kavmi kayanın önüne topladılar. Ve Musa onlara dedi: Ey asiler! Şimdi dinleyin…” (Sayılar, 20/10, geniş bilgi için bkz. Çıkış, 32/1-17; Levililer, 26/40-45; Sayılar, 11/1-15, 14/1-12; 20/1-13).
Kur’an-ı Kerim’de kalp kelimesi, bilinen anlamının yanı sıra, düşünüp tefekkür ederek bilgi üretme, varlığın hakikatini kavrama, iyi ile kötüyü, doğru ile yanlışı birbirinden ayırma gibi zihnî faaliyetleri gösteren, insanın melekesi olan aklı da ifade eder (bk. A’raf 7/179). Söz konusu ayette, İsrailoğullarının, birçok ibret verici olaydan sonra, sürekli düşüncesiz, anlayışsız, bencil ve pervasız insanlar haline geldikleri; hatta taşların bile, genel olarak Allah’ın kanunlarına uyup bereketli ve faydalı olabilecekleri halde, ilahi emirlere karşı kayıtsız kalıp isyan ettikleri, böylece hayır ve bereketten uzak bir hayata sürüklendikleri anlatılmaktadır.
Kaynak: Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 1 Sayfa: 143-144
Bir yanıt bırakın