Yenebilen kara hayvanlarının etinin helal olabilmesi için usulüne uygun olarak kesilmiş olması gerekir. Hanefilere göre usulüne uygun kesim, besmele çekilerek hayvanın soluk borusu, yemek borusu ve iki şah damarının veya bu atardamarlardan birinin kesilmesiyle yapılır. Besmele kasten terk edilirse, kesilen hayvanın eti Hanefilere göre haramdır. Ancak unutarak terk edilirse helaldir.
Şafiîler, besmele bilerek terk edilse bile etin yenilebileceği görüşündedir (Nevevî, el-Mecmû’, 8/410).
Sığır, manda, koyun ve keçi yatırılarak çenenin hemen altından (zebh) kesilirken, develer göğüs hizasından (nahr) kesilerek hayvanın kanının akması için bir süre beklenir. Kesimden önce bıçak ve benzeri kesici aletlerin hayvanın gözlerinden uzakta bilenmesi sünnettir. Hayvanlardan biri diğerinin gözü önünde kesilmemelidir (Kâsânî, Bedâʾi, 5/41).
Hayvanın kıbleye doğru kesilmesi sünnettir. Hayvanın acısını artıracak her türlü işlemden, örneğin boynunu kırmak, derisini yüzmek, bir uzvunu koparmak veya tüylerini yolmaktan hayvan ölmeden önce kaçınmak gerekir (İbn Nüceym, el-Bahr, 8/194).
Bazı âlimler, kesim esnasında hayvanın canlı olması şartıyla, acıyı azaltmak için hayvana düşük voltajlı elektrik şoku verilmesini, tavuk ve hindi kesiminde kullanılan otomatik kesim makinesini çalıştıran kimse, düğmeye basarken besmele çekerse o seride kesilecek bütün hayvanların besmeleyle kesilmiş sayılacağını kabul etseler de, bu uygulamada kesimden önce hayvanların ölme tehlikesi bulunduğundan elle kesim tavsiye edilmiştir.
Bir yanıt bırakın